μακρόχειρας

ο, η (Α μακρόχειρ, -ειρος)

1. αυτός που έχει μακριά χέρια

2. αυτός που το ένα του χέρι είναι πιο μακρύ από το άλλο

νεοελλ.

αυτός που αρπάζει ξένα πράγματα

αρχ.

ως κύριο όν. ὁ Μακρόχειρ

προσωνυμία τού Αρταξέρξη Α', επειδή το ένα του χέρι ήταν πιο μακρύ από το άλλο («ὁ μὲν πρῶτος Ἀρταξέρξης τῶν ἐν Πέρσαις βασιλέων... Μακρόχειρ ἐπεκαλεῑτο τὴν δεξιᾶν μείζονα τῆς ἑτέρας ἔχων», Πλούτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < μακρ(ο)-* + χειρ].